Our Blog

SVEB – BVV

Er zijn altijd een paar wedstrijden in het jaar dat de amateurs zich van de profs onderscheiden. Het spelletje is hetzelfde, maar de manier hoe dat wordt gespeeld is op enkele momenten toch wezenlijk anders. Terwijl de over het paard getilde spelers in de Eredivisie in een degelijk stadion spelen, vrij van de wind en met voldoende nachtrust voorafgaand aan de wedstrijd is dat in de vijfde klasse zo nu en dan toch heel anders. Met 20 pils in de mik, enkele uurtjes slechte slaap en een open veld langs de maas met windkracht 100 is toch echt anders voetballen. Ik wil onszelf geen helden noemen, maar boegbeelden zijn we zeker.

In de openingsfase bleek al snel dat de wind en de verjaardag van onze eigen Koning Willem (Karman) de wedstrijd zouden bepalen. Het voetbal was niet al te best, maar in de eerste helft waren er toch kansen genoeg.

Zo probeerde de buffel het met een poging van afstand. En nam Sjef het doel van dichterbij onder vuur. Beide keren was de doelman de beste. Larsje werd na een mooie aanval voor de doelman gezet, maar vond zijn Waterloo in het vangnet. Bij een ander moment kreeg Larsje na een hoekschop de bal. Zijn schot met de rug naar het doel bleek een te lastige draaischijf voor zijn immense lichaam.

BVV speelde nog een aantal mogelijkheden bij elkaar, maar het ontbrak vaak aan nauwkeurigheid en overtuiging in de aanval. Het gevolg was dat SVEB eenvoudig overeind bleef.

Aan de andere kant kwam SVEB driemaal voor het doel. Bij de eerste keer was het gelijk raak. Bij een lange bal stond BVV niet helemaal goed achterin. De bal werd doorgekopt en de spits kon doorlopen naar het doel. Eenmaal bij het doel aangekomen werd de bal breed gespeeld en binnengeschoten, 1 – 0.

Bij het tweede moment viel de bal tussen de verdediging en de doelman in. De wind bepaalde dat de bal toch iets meer richting de spits moest, waardoor er een hachelijke situatie ontstond. Met gevaar voor eigen leven kwam doelman Wolters uit en met een heldhaftige redding met zijn gezicht voorkwam hij een doelpunt. BVV kon hierna bijkomen van de schrik, want Bolijf had enkele minuten nodig om zijn bloedneus te stoppen.

Nadat de bloedneus een halt was toegeroepen maakte BVV wederom gebruik van de kwaliteiten van de doelman. In een duel in de Blitterswijckse zestien kwam de bal op de arm van buffel Nick en de bal ging op de stip. BVV deed nog haar beklag dat buffels helemaal geen armen hebben maar poten. De scheidsrechter keek ze gek aan en de bal bleef op de stip liggen.

Alle hoop lag nu op de schouders van doelman Wolters. De penalty verdween hard en halfhoog richting het uiterste van de hoek. Als een ware poema vloog Boyke door het doel en stopte de strafschop. Legend.

In de tweede helft een ander spelbeeld. BVV moest nu tegen de wind in spelen. Dit bleek toch moeilijk te zijn, want echte kansen kwamen er niet meer. Met pijn en moeite vonden de geel-zwarten de weg naar het vijandelijke doel. SVEB kwam aan de andere kant eigenlijk de middellijn niet meer over. Was er dan wel sprake van een derby? Jazeker.

Het duel werd namelijk steeds harder. Niet alleen Boy had een bloedneus, maar aan de SVEBse zijde moest iemand het veld verlaten met, jazeker, een bloedneus. Ik weet niet wat ze samen hebben gedaan zaterdag, maar gezellig was het in ieder geval wel. Ook bij deze speler duurde het vrij lang voordat de neus stopte met bloeden.

Enkele overtredingen verder volgde de klapper van de dag. Daan de Pijp ging in de zestien van de tegenstander een sprintduel aan met zijn directe tegenstander. De angst bij de back was duidelijk te zien, want Daan werd vakkundig met de elleboog naar de grond gehoekt. U raadt het al hoe het gezicht van De Pijp eruit zag. Inderdaad, een bloedlip.

BVV legde aan voor de strafschop. Na de verjaardag van zijn vader mocht de prins aanleggen vanaf 11 meter. Sjef schoot de bal feilloos binnen waardoor de koninklijke familie vandaag een puntje kon vieren, 1 – 1.

De wedstrijd was niet top, maar we hebben wel gelachen met z’n allen. Dat is ook wat waard.

Volgende week heeft BVV vrij en kan dus rustig gaan toewerken om tijdens de nacompetitie weer in topvorm te zijn.