Our Blog

Leunen – BVV

Sow sow sow, wat een avond. De meeste mensen lagen thuis lekker op de bank, pratend tegen elkaar: “Mohh die sneeuw. En dan is het al lente.” Nou dames en heren, op deze prachtige lenteavond werd er ook nog gevoetbald. De sneeuw en de kou zorgden voor een magische avond op het sportpark in Leunen. BVV-legendes Wiel, Henk en Maurice hadden dit in hun gehele carrière nog nooit meegemaakt. Het enige dat ze zeiden: “We zijn ooit kampioen geworden met Pasen. ‘s Avonds begon het te sneeuwen en hebben we een sneeuwpop gebouwd.” Vanavond veranderde de wedstrijdbal tijdens de wedstrijd meermaals in een sneeuwpop. Magistraal.

BVV ging op bezoek bij koploper Leunen. Op voorhand een lastige wedstrijd, maar de weergoden hebben blijkbaar toch sympathie voor de underdog waardoor BVV vandaag weleens kon gaan winnen. De koploper begon goed aan de wedstrijd en liet de bal goed rondgaan. BVV hield het achterin goed dicht en voetbalde vaak ook goed mee. Het was een leuke openingsfase waarin beide ploegen de aanval zochten.

De eerste kans was voor BVV. Nick Arts, die de pizza Bufalina naar zich vernoemd heeft gekregen, brak door aan de linkerkant. Zijn voorzet belandde op het hoofd van Jari, maar de bal kwam net te hoog waardoor hij zijn inzet over zag vliegen. Bij dit moment viel Jari akelig op de grond en klapte zijn schouder uit de kom. Hij stond op, duwde hem terug en ging vrolijk door. Onvoorstelbaar.

Geuvert (Giel Jochijms) gaf hierna een geniale dieptepass op de spits van Leunen. Sergio was gelukkig alert en deed er alles aan om de spits af te stoppen. Een goede tackle van hem en een voetje van doelman Stoffel (Joost Wijnhoven) stonden de assist van Geuvert in de weg waardoor de brilstand nog even bleef staan.

Niet veel later werd Nick maar weer eens diep gestuurd aan de linkerkant. Hij was ongrijpbaar voor de verdediging en schudde iedereen van zich af. Vervolgens passeerde hij de doelman alsof die er niet stond en tekende voor een weergaloze 0 – 1 voorsprong.

Na dit doelpunt besloten de weergoden dat het tijd werd om er een uitzonderlijke wedstrijd van te maken. Toen men op de bank lag en zich verwonderde over de hoeveelheid sneeuw begonnen spelers, trainers en alle trouwe supporters zich af te vragen of er überhaupt nog wel gevoetbald kon worden. De hemel brak open met wit poeder, waardoor menig speler iets harder ging rennen. Dit resulteerde in een spel waarbij beide ploegen het idee kregen dat dit misschien wel zo’n wedstrijd is die je één keer in je hele leven speelt. Iedereen genoot en deed zijn stinkende best om er iets van te maken. Grote kansen waren er niet meer in de eerste helft.

In de tweede helft kwamen spelers, trainers en trouwe supporters terug op een wit biljartlaken. Lijnen waren nog net zichtbaar, dus de wedstrijd kon doorgang vinden.

Leunen begon weer sterk aan de tweede helft en zocht hun weg naar de gelijkmaker. Toch was de eerste grote kans voor BVV. Uit een voorzet kon Sergio de bal op doel koppen, maar de doelman redde knap en voorkwam hiermee de verdubbeling van de score.

Hierna kreeg BVV nogmaals een kans. De buffel kwam weer door op links en zag Lors (Lars Koster) vrij staan voor het doel. Zijn voorzet was perfect op maat en de 0 – 2 hing in de lucht. Net voordat Larsje de bal tegen de netten schoot leunde de bal wel heel opzichtig op de hand van de Leunse verdediger. De scheids was resoluut: geen strafschop. Leunen zocht direct de tegenaanval en snelde naar voren. Na een dieptebal kon de linksbuiten doorlopen naar het doel en aantekenen voor de 1 – 1. Grensrechter Jimmy Spee stond deze avond goed op te letten en zag buitenspel. De scheidsrechter was weer resoluut: geen buitenspel. Euforie en deceptie begroeten de BVV’ers in slechts 60 seconden tijd. Wat een goed spel.

Wat hierna gebeurde was misschien wel typerend voor het hele wedstrijdbeeld. BVV deed er alles aan om een resultaat te bewerkstelligen tegen de koploper. Leunen leek deze avond niet bij machte om ook maar iets van een resultaat te halen. Met passie en strijd werden de BVV’ers met de minuut sterker. Ohja, de sneeuw hield ook stand. Langzaamaan verkleumde alle mensen op het sportpark. De spanning van de wedstrijd zorgde ervoor dat het bloed wat sneller ging stromen en niemand onderkoeld raakte.

De tegentreffer bracht misschien alleen maar meer elan bij de geel-zwarten. Het duurde dan ook niet heel lang voordat de BVV-harten weer sneller gingen kloppen.

Jimmy Lucassen kreeg de bal op het middenveld. Met een buitenkant volley stuurde hij de altijd gevaarlijke Jari Wijnhoven diep. Hij belandde als enige met een bal door de lucht achter de defensie van Leunen. Zijn aanname was formidabel, maar zijn tegenstanders zaten hem inmiddels op de hielen. In een oogwenk zag hij de doelman naar voren stormen om hem ook van die kant af te stoppen. Op echt voetballersinstinct schoot hij de bal vanaf 25 met een geweldige volley over de doelman het doel in. Hij gleed euforisch op zijn knieën naar de hoek met juichende BVV-supporters. Vader Leon stond te springen van trots en pinkte stiekem een traantje weg. Zo mooi was het doelpunt.

Met nog 20 minuten te gaan kon BVV zich opmaken voor een absurde slotfase. Het werd kouder, natter en beetje bij beetje werden de lijnen van het veld minder zichtbaar.

Leunen probeerde de aanval te zoeken, maar BVV verdedigde met alles wat ze hadden hun doel. Iedere bal die naar voren werd geschopt werd voor de geel-zwarten een moment om te juichen en zich weer even op te warmen. Op deze manier knokte ze zich naar de laatste minuten van de wedstrijd.

In die minuten kreeg Leunen een kans van jewelste. BVV werkte de bal weg na een gevaarlijke situatie. De thuisploeg bracht de bal opnieuw voor en deze kwam perfect. De bal schoof langs Stoffel en de gelijkmaker was daar. Of.. huh.. door alle sneeuwval had er zich een modderpoel voor het doel gevormd. De bal bleef liggen in Stoffels zwijnenpoeltje en op een of andere manier beproefde BVV hier op miraculeuze wijze de wil van de weergoden. (Zie filmpje). Mooiste van alles: Leunen had voor de wedstrijd hun eigen doel vrijgemaakt van alle modder en water met een trekker, maar waren niet zo gastvrij om dit ook aan de andere kant te doen. Karma is a bitch en ze kregen de deksel op de neus.

Santiago Fermi maakte in de slotfase zijn debuut voor het eerste elftal.  Met een geweldige charge, waarbij de Argentijn zijn hele lichaam in de strijd gooide voorkwam hij kansen. De wil om te winnen die hij opbracht nam hij over van iedere speler die deze avond op het veld stond.

Leunen is niet voor niets koplopers, dus kansen kregen ze zeker in de slotfase. Via standaardsituaties pompte ze de bal voor het doel. ÉÉn keer viel hij nog goed. De lange mannen van Leunen kopten  de bal richting het doel. Met een prachtige zweefduik klemde Stoffel de bal en belandde met zijn gezicht in zijn zwijnenpoeltje. De punten gingen mee naar Blitterswijck.

Voor degene die erbij waren is het een wedstrijd die ze nooit vergeten. Voor degene die thuis op de bank lagen blijft het een avond dat het zo laat in maart nog  kon sneeuwen.

BVV, schaatste, sleede, snowboarde en kluunde zich deze avond door de hevige sneeuwval. Het is misschien op twee handen te tellen, het aantal keren dat je in je leven wint van de koploper. Maar het is echt maar op één vinger te tellen dat je een wedstrijd speelt in deze omstandigheden. Het was geweldig.

Misschien kwam het wel doordat het de laatste keer was dat er in deze shirts gespeeld werd. Als cadeau mocht iedereen hem mee naar huis nemen. We verwelkomen u allen zondag om de nieuwe tenues van al onze elftallen te bewonderen. Als jullie allemaal komen kijken, dan pakken we ook deze tegenstander (Sambeek). Tot dan.

https://youtu.be/ELyvACWZDGU (oprecht hetzelfde modderpoeltje alleen een iets andere kans).

BVV’27 VR1

Ook de dames uit Blitterswijck trotseerden de kou en sneeuw. Zij gingen op bezoek bij de nummer laatst America. Na twee overwinningen op rij waren de dames gebrand om deze goede fase door te zetten. Dat moest gebeuren in extreme weersomstandigheden. Ze wisten hier als beste mee om te gaan en wonnen voor het derde maal op rij. Nu met 1 – 2.