BVV 1

Laatst had ik diploma-uitreiking en mijn thesis ging over het leukste onderwerp in de wereld: Voetbal. Mijn docent kwam na afloop bij ons aan tafel staan en we kwamen uit bij gekke namen van voetbalclubs. IVO (Inspanning voor Ontspanning uit Velden) en De Willy’s (Uit Wilbertoord) waren natuurlijk lachwekkende namen voor een voetbalclub. Totdat iemand de tegenstander van vandaag uit de hoge hoed toverde. RESIA. Ik heb het nooit geweten, maar het staat voor: Rooms En Sportief In Alles. Schitterend.

Op Sportpark ’t Hoogveld was het voor de eerste keer dit seizoen grijs en grauw. Dit had misschien weerslag op het spel in de eerste helft, want dat was niet heel goed. BVV gaf in de eerste 45 minuten nauwelijks geen kans weg, maar creëerde er zelf ook bijna geen.

Het doel van het spel (goals maken) had plaats gemaakt voor een ander doel (niet verliezen). Beide ploegen waren daardoor ietwat terughoudend met als gevolg dat het spel op en neer deinde van zestien tot zestien. De laatste meters naar het doel waren zeer lastig te bespelen deze zondag.

De roomse en sportieve spelers uit Wellerllooi probeerde het een aantal keren van afstand, maar zelfs het vangnet bleek niet breed genoeg voor hen. Aan de andere kant was het Giuseppe Miraglia die het tweemaal probeerde met een schot van zo’n 20 meter. Maar ook hier werd de doelman niet aan het werk gezet.

In het tweede bedrijf maakten beide ploegen er het beste van. Met iets meer lef zochten ze de aanval. Misschien dat god zijn zegening eroverheen had gegooid, want de roomse jongetjes kregen de beste kansen van de wedstrijd. BVV was daarentegen nog steeds niet bij machte om echte kansen te creëren.

De ‘Loise’ aanvallers braken na rust meermaals door naar het doel. Uit een van hun eerste aanvallen in de tweede helft lag de bal in het doel. De RESIA-aanvoerder (dat moet wel de meest roomse speler zijn) brak alleen door de verdediging van BVV. Niemand kreeg hem met een mogelijkheid van de bal af, het leek wel alsof hij een engeltje op zijn schouder had. Voor het doel keek hij op en zag zijn medespeler helemaal vrij staan. Deze stikte de bal in het leegstaande doel, 0 – 1.

De strijd nam na de openingstreffer steeds meer toe. BVV deed er een schepje bovenop en ging steeds meer en verder naar voren. Als gevolg hiervan kreeg RESIA steeds meer ruimte voor de counter.

Een normale voetbalclub had de wedstrijd al lang beslist, maar niet RESIA. Ze deden hun naam eer aan door BVV in de wedstrijd te houden. Uit meerdere counters stonden ze namelijk meermaals in een 100% scoringskans, maar deze was niet aan hen besteed. Het laatste passje ging fout, de bal werd finaal gemist of het schot voor open goal ging naast. Zo sportief van ze. Of rooms, want je moet de zwakkere helpen volgens de bijbel.

BVV bleef ondanks de mogelijkheden van RESIA proberen en kreeg zo nu en dan kansjes. Lúca Schraven werd als gevaarlijke pion van achter naar het middenveld geschoven. Samen met Nick Arts, die op de linkerflank iedereen de baas was, probeerden ze de gelijkmaker te forceren.

Nick deed zijn naam als Buffel weer eer aan. Op links kreeg hij de bal en begon aan een rush. Ditmaal besloot hij niet door te trekken naar de achterlijn, maar naar binnen te kruisen. Op wilskracht en met een fluwelen techniek omspeelde hij zeker vier tegenstanders. Nadat hij de laatste voorbij was stond hij oog in oog met de roomse doelman. Deze kwam goed uit, waardoor de buffel weinig tijd had om de bal met precisie voorbij de doelman te werken. De stand bleef 0 – 1.

Ook Lúca kreeg een goede kans. Hij werd rond de middellijn aangespeeld tussen twee reserve Duitsers in. Met een simpele beweging met zijn bovenlijf omspeelde de Blitterswijckse Busquests (Zie foto. Zowel speelstijl als uiterlijk.) de ‘Loise’ spelers. Hij versnelde en dribbelde richting het doel. Op zo’n 20 meter van het doel schoot hij en de bal zeilde met een mooie curve richting de hoek. De curve was te scherp en de bal verdween maar rakelings naast het doel.

Ook John van de Pet (Jordy Wolters) kreeg nog een mogelijkheid. Zijn vrije trap vloog knap over de muur, maar ook in de handen van de doelman. De klok begon nu wel echt te tikken voor de geel-zwarten. Hetet bleef spannend tot de allerlaatste minuut.

In de allerlaatste seconden van de wedstrijd kreeg BVV nog een corner. Alles en iedereen (inclusief de doelman) gingen mee naar voren. Het publiek wreef in hun handen en hoopten op een mirakel. Jordy gaf de bal voor en deze vllog richting de inlopende Sil Arts. Met een katachtige sprong probeerde hij de bal erin te knikken. Maar de Wellerlooienaren (of wat is het Nederlandse woord?) hadden zich ingegraven voor het doel en wisten dit gevaar rooms en sportief in de kiem te smoren. Eindstand, 0 – 1.

Volgende week wacht een andere derby, dan komen de Cowboys uit Swolgen en Tienray op bezoek. Let op, de wedstrijd wordt in verband met het jubileum van CV de Ruuk om 13 uur gespeeld.

 

(Lúca Schraven aan de bal namens FC Barcelona).

BVV 2

Het tweede elftal speelde ook een derby, thuis tegen SV Oostrum 3. De bezoekers hadden deze ochtend/middag weinig in te brengen. BVV was heer en meester en kregen voor de zoveelste wedstrijd dit seizoen geen doelpunt tegen.

Het goudhaantje opende de score. Na een mooie aanval rondde Stoffel af voor de 1 – 0. Maar alle lof en complimenten gingen deze dag naar Johan Hendrickx. De beste man scoorde een wereldgoal van jewelste. Hij geeft tijdens het jubileumfeest van CV de Ruuk graag zelf uitleg. Voor slechts één biertje vertelt hij precies wat er gebeurde vanaf het moment dat hij de bal kreeg en de 2 – 0 op het scorebord zette.

Volgende week speelt het tweede elftal niet in verband met het jubileum.

BVV VR1

De wedstrijd van de dames werd afgelast doordat de tegenstander te weinig mensen had. Volgende week staat een thuiswedstrijd met SIOL VR1 op het programma.